AMNE(I)S(T)IA: Say Sorry
Regisseur (Action Zoo Humain) en onderzoeker (KASK/School of Arts/HoGent) Chokri Ben Chikha werd geselecteerd door het Institut del Teatre in Barcelona om een voorstelling te maken met een groep jonge alumni van het instituut. Geïnspireerd door Amnes(t)ie, waarin de gelijkenissen tussen Syriëstrijders en collaborateurs aan bod komen, graaft AMNÈ(I)S(T)IA: Say Sorry naar de parallellen tussen jihadisten en aanhangers van het Francoregime. Léon Degrelle, de spilfiguur van de Belgische fascistische beweging die na de Tweede Wereldoorlog in het Spanje van Franco asiel kreeg, vormt de schakel tussen het Belgische collaboratieverleden en de dictatuur van Francisco Franco.
Een groep jonge Catalaanse performers lanceert een eigen YouTubekanaal. In hun video’s kaarten ze maatschappelijke thema’s aan en onderzoeken ze hoe ze collectieve trauma’s uit het heden en verleden een plaats kunnen geven. Waadt het spook van Franco nog steeds door Spanje? Wordt politiek gevangenschap opnieuw stilzwijgend getolereerd? Het kanaal wordt een pleidooi voor radicale empathie en een ware ode aan de kracht van de verbeelding.
AMNE(I)S(T)IA: Say Sorry is een project dat afgestudeerde performers van het IT Teatre in Barcelona de kans biedt om zich verder te professionaliseren en zich de verschillende talen van het hedendaagse theater eigen te maken.
Inleidend debat | Kunst & nationalisme: een vruchtbaar huwelijk of een doodgeboren kind?
Op vrijdag 8 maart 2019 is AMNE(I)S(T)IA: Say Sorry te zien in het Arca Theater in Gent. De voorstelling wordt ingeleid door een debat over kunst, politiek, vrije meningsuiting en de steeds vagere grenzen daartussen, met het vergrootglas op Catalonië gericht.
In mei 2018 vluchtte de Catalaanse rapper Valtònyc naar België. In zijn thuisland Spanje werd hij veroordeeld tot een celstraf wegens het beledigen van de kroon en het verheerlijken van terrorisme in zijn teksten. Mag een artiest zijn politieke stem laten horen in zijn werk? Wie bepaalt er waar kunst ophoudt en propaganda begint? Sommigen vergelijken de autoritaire houding van Madrid vandaag met het regime van dictator Franco. Is nationalisme het probleem van deze tijd of net de oplossing?
Marc Reynebeau (journalist De Standaard), Wim De Temmerman (decaan KASK/School of Arts/HoGent), Magda Puyo (directeur IT Teatre Barcelona) en Chokri Ben Chikha (onderzoeker en theatermaker) gaan met elkaar in gesprek. VRT-journaliste Lisbeth Imbo modereert.
Vrijdag 8 maart 2019
Arca Theater (Sint-Widostraat 4, Gent)
18.45-20 uur
Credits
REGIE Chokri Ben Chikha CHOREOGRAFIE Laura Neyskens SPEL/DANS (ALUMNI IT TEATRE BARCELONA) Jaume Forés Juliana, Eleazar Masdeu García, Tamara Ndong Bielo, Martina Pérez Vilarasau, Júlia Santacana Vall, Elena Santiago García, Joana Maria Sureda Matamalas, Martina Tresserra Pi, Jordi Romero PROJECTCOÖRDINATIE Ramon Simó, Pepelú Guardiola DRAMATURGIE Laura Teresa Batllori Rodrigo, Judit López Torras DRAMATURGISCHE BEGELEIDING Carles Batlle VERTALING Marc Puyol-Hennin (Capiche Surtitle) TECHNIEK alumni ESTAE, Paula Miranda, Oriol Brusi Batllori TECHNISCHE PRODUCTIE Laura Gutiérrez PRODUCTIE Institut del Teatre Barcelona COPRODUCTIE Action Zoo Humain, Temporada Alta, CAET, Sala Beckett, KASK/School of Arts/HoGent PARTNERS NTGent, Theater Rotterdam MET DE STEUN VAN Stad Gent, de Vlaamse Overheid
In de pers
"Thuis werden we niet altijd zo warm onthaald als in België en Nederland: in Barcelona zijn we het niet echt gewoon om performances als AMNÈ(I)S(T)IA te zien."
"Wat eveneens overeind blijft is de scherpe parodie op de manier waarop een samenleving bereid is haar eigen verleden te vergeten, een gegeven dat in het Spanje van vandaag - waar sommigen de terugkeer van het fascisme vrezen - actueler is dan ooit."
"Het is de oppervlakte, het wikipedianiveau, de vernetwerking van verhalen en referenties, van vlaggen en identiteiten, van porno en politiek, die AMNÈ(I)S(T)IA behoorlijk bij de tijd maken. Waar de voorstelling in zijn schematische opzet aan een speekbeurt doet denken, is de luchtige manier waarop een commerciële mediastrategie gekoppeld wordt aan traumabehandeling, behoorlijk raak."
“Je ziet een groep jongeren die vollenbak proberen te begrijpen in welke complexe situatie hun eigen land zich bevindt. Zij gaan voor ‘radicale empathie’ in hun YouTube-kanaal. Dat wil zeggen dat ze zich inleven in daders én slachtoffers.”
"Projecten als dit moeten ongetwijfeld bestaan, zowel omwille van de thematiek ervan als omwille van de kansen die ze creëren voor jonge acteurs om in contact te komen met de professionele wereld."
"Een zeer interessant stuk waarin de confrontatie van ideeën wordt geconfronteerd met de manieren om ze te bekritiseren."
"'De grote kracht van propaganda is om anderen op monsters te laten lijken', zegt Chokri Ben Chikha. De performance heeft een jonge cast die de boodschap geeft dat nog niet alles verloren is. 'Zij zijn de toekomst, de herinnering ligt in hun handen.'"
"AMNE(I)S(T)IA: Say Sorry doet nadenken over het belang van een tweede kans. De maatschappij veroordeelt collectieven, maar kijkt niet naar de individuen die er deel van uitmaken en neigt zo naar een gebrek aan empathie."
"Ondanks de vragen in AMNE(I)S(T)IA: Say Sorry, zijn er ook zekerheden. De performance verdedigt de noodzaak om de opgelegde stilte te doorbreken en te weten te komen hoe we om vergeving kunnen vragen."
Radiointerview (in het Catalaans)