Aan de eindmeet, op de top van de louteringsberg,
staat de Flandrien zijn scheppende pers te woord:

"Ah ja, ik zeg 't Marc,
als ons leven te vergelijken zou zijn met een perfecte cirkel,
getrokken door een passer met pin en potlood,
Dan kan ik u zeggen, Marc:

De benen waren goed,
Mijn pin stond schoon in 't centrum,
en mijn potlood stond op scherp.

Maar ge kent dat hé Marc,
er zijn ook gasten,
die een passer hebben met twee pinnen,
en gasten,
die een passer hebben met twee potloden.

En weet ge, Marc,
't Is simpel hé,
celui qui voyage avec les cochons,
doit manger le même pâté.
é?"